Van Leffinge- naar Carmersstraat, eindigend bij de Strobrug. Deel uitmakend van het beschermd stadsgezicht van Spiegelrei, Gouden Handrei, Sint-Annarei en omgeving. Naamgeving voor Reie én straat. Parallel lopend met Sint-Annarei, een vermoedelijk gekanaliseerd overblijfsel van een brede actieve geul die via de Langerei in verbinding stond met de zee. Oorspronkelijke naam "Schottendijk" naar de hier gevestigde Schotse koopmannen. De naamgeving dateert van na de oprichting van de Sint-Annaparochie en verwijst naar de nabijgelegen Sint-Annakerk, die pas in het vierde kwart van de 15de eeuw wordt gesticht als een hulpkerk van Sint- Kruis.
Straat met functies die wijzigen door de eeuwen heen. Van de middeleeuwse handelsactiviteiten getuigt nog het voormalig pakhuis nummer 4. Voorts telt de straat van de 16de tot de 20ste eeuw een tweetal voorname brouwerijen, enerzijds brouwerij "Den Hert" ondergebracht in het huis nummer 17 en anderzijds brouwerij "Den Anker" later "L'Aigle Belgica" ondergebracht in de panden nummers 23-27. Het begin van de Sint-Annarei werd tot 1976 gedomineerd door cichoreifabriek. Naast commerciële functie ook locatie van "Hôtel Regence Palace de Beir" vanaf 1914 ondergebracht in het "Pensionnat externat de demoiselles", nummer 18. Thans overwegend woonfunctie.
Gekasseide straat met licht gebogen tracé, huidige aanleg van 2001. Ter hoogte van de Sint-Annabrug tot voor behouden zogenaamd "bult van Sint-Anna", laatst genoemde brug ook Stokvisbrug genaamd. Aanvankelijk een houten brug, bij Marcus Gerards (1562) weergegeven als een hoge houten brug steunend op houten palen. Vermelding van eerste stenen brug in 1603. Aanvankelijk een houten brug van 1332 in steen herbouwd. Huidig uitzicht van de brug dateert van 1975. Oorspronkelijk stond ook de Leffingebrug ter hoogte van de huidige Leffingestraat en ter hoogte van de Verversdijk nummers 11 of 12.
Marcus Gerards (1562) tekent diephuizen met bijhorende tuinen vooral te situeren tussen de Sint-Annakerkstraat en de Strostraat. Basisbebouwing nu met over- wegend heren- en burgerwoningen, doch enkele kleinere panden. Zowel diep- als breedhuizen. Diephuizen van twee à zes traveeën en twee bouwlagen, soms met verhoog- de begane grond. Aan het 17de-eeuwse straatbeeld beantwoorden enkele trapgevels doch met aangepaste muuropeningen. In de loop van de 19de eeuw verbouwen tot lijstgevels doch met behoud van de oude kern. Enkele diephuizen met gevel opgetrokken als "Kunstige Herstelling". Ook breedhuizen met opvallende schaalverschillen van drie à zeven traveeën en twee à twee en een halve bouwlaag onder schild- of mansardedak. Naast de meer uitgewerkte gevels ook enkele eenvoudige zie nummer 5 van 1821, nummer 8 met behoud van oude kern zie verankerde bakstenen tuitgevel afgewerkt met vlechtingen. Laatst genoemde verbouwd en gerestaureerd als "Kunstige Herstelling" in 1977 naar ontwerp van architect J. Vandewalle (Tielt). Ook enkele voorbeelden van nieuwbouw. Nummer 15 vervangt in 1970 twee woningen van één bouwlaag met geschilderde gevel en dakkapel.
- Afdeling Ruimtelijke Ordening, Huisvesting en Monumentenzorg West-Vlaanderen, Cel Monumenten en Landschappen, Archief, dossier DW 000553.
- Dienst Monumentenzorg en Stadsvernieuwing Brugge, Fiche, november 1974.
- Stadsarchief Brugge, Bouwvergunningen, zonder nummer 1821, nummer 623/1934, 1050/1977.
- DEVLIEGHER L. 1975: De huizen van Brugge, Kunstpatrimonium van West-Vlaanderen 2-3, Tielt, 332.
- GEVAERT H., Brugse bruggen, Brugge, 2001, p. 43, 48, 71.