Georiënteerd bedehuis middenin een omhaagd kerkhof met onder meer Franse oorlogsgraven, ten oosten van dorpsplein (geasfalteerde parking). Geplaveid westelijk kerkpad. Hallenkerk van 1921-1923 naar ontwerp van architecten J. en W. Vercoutere (Izegem), met gotische westtoren van 1447. De gotische kerk uit begin 15de eeuw werd tijdens de Eerste Wereldoorlog verwoest met uitzondering van de westtoren, waarna ze grosso modo naar vooroorlogs patroon werd heropgericht.

De plattegrond ontvouwt een voorgeplaatste westtoren, drie beuken van acht traveeën met rechte sluiting bij noord- en zuidbeuk, een hoofdkoor van een rechte travee met driezijdige sluiting, een noordoostelijke en zuidoostelijke sacristie en een noordelijke doopkapel. Verankerde gele baksteenbouw met aanzienlijke partijen ijzerzandsteen - hergebruikt materiaal van voormalige romaanse constructie- in de torenvoet en in de onderbouw van schip en koor; laatst genoemde op arduinen sokkel. Leien zadeldaken.

Stoere vierkante westtoren van drie geledingen -gemarkeerd door middel van doorlopende lekdrempels-, gestut door op elkaar gestelde hoeksteunberen met vier versnijdingen. Ten zuidoosten aanleunend polygonaal traptorentje, onder stenen naald met hogels en kruisbloem. Typische vertegenwoordiger van regionale baksteengotiek, zie architectonische versieringen. Steunberen voorzien van spits- en tudorbogige casementen met traceerwerk; laatst genoemde in rode baksteen ter hoogte van de eerste geleding. Ruit-, kruis- en stervormige metselaarstekens van rode baksteen, opgenomen in het metselverband in noord-, west-, en zuidgevel van de eerste geleding. Geprofileerd korfboogportaal (ten westen) onder spitsbogig drielicht op afzaat met doorgetrokken lekdrempel; strek van afwisselend rode en gele baksteen.

Gekoppelde spitsbogige galmgaten (één in zuidgevel) met traceerwerk, op afzaat. Gesloten borstwering met driepasbogenfries tusen polygonale hoektorentjes onder stenen naald met hogels en kruisbloem (wederopbouw ?). Spuwers op de hoeken.

Flankerende westelijke puntgevels met aandak en kruisbloem; overhoekse steunbeer met versnijding, uitlopend op pinakel met hogels en kruisbloem. Spitsbogig drielicht op afzaat.

Schip en hoofdkoor gemarkeerd door middel van steunberen met drie versnijdingen en spitsbogige drielichten op doorgetrokken afzaat; aflijnende tandlijst. Oostelijke puntgevels, zie westgevels, doch met blinde spitsboognis.

Noordoostelijke en zuidoostelijke sacristie van twee traveeën onder afgewolfd zadeldak (+ dakkapel), in aansluitende bouwtrant.

Tegen de eerste travee van noordbeuk, doopkapel van één travee onder zadeldak (nok loodrecht op de kerk); noordelijk puntgeveltje in aansluitende bouwtrant.

Driebeukige hallenkerk. Spitsbogige scheibogen op natuurstenen zuilen met achtzijdige sokkel en knoppenkapiteel. Houten tongewelven.

Mobilair. Tegen oostgevel van zuidbeuk: "Heilige Rectrudis" (doek), begin 18de eeuw (?). Op noordelijk altaar: "Onze-Lieve-Vrouw van Smarten doorboord door één zwaard" (gepolychromeerd hout), uit de 18de eeuw. In noordbeuk: Calvarie (gepolychromeerd hout), uit de 18de eeuw. Hoofdaltaar (eik), van 1700; altaartafel: medaillon met buste van Liefde. Noordelijk zijaltaar (eik), van 1700; altaartafel: medaillon met buste van Onze-Lieve-Vrouw met kruis. Preekstoel (eik) uit de 18de eeuw. Doksaal (eik), gedateerd 1784; voorstelling van trofeeën van muziekinstrumenten. In doopkapel: doopvont (arduin, mariner, koper) uit de 18de eeuw(?).